Αναμεσα στο τικ και το τακ - Λύο Καλοβυρνάς

Αναμεσα στο τικ και το τακ, την αληθεια και τη μυθοπλασια,
το όνειρο και την πραγματικότητα, ο Λύο Καλοβυρνάς ισορροπει
πανω στην ανεξαντλητη συγγραφική του ιστιοσανίδα, και μας μαθαίνει
πως να σερφάρουμε ανάμεσα στο "φαινεσθαι" και το "ειναι" με ασυγκριτο
στυλ. "Παραμύθια για κακά παιδια" μας μοιράζει, και εμείς ανοίγουμε
τα πνευμονια μας για να τις ρουφήξουμε, κρυφά υπερήφανοι που
το κακό παιδι μέσα μας ζει και χορεύει ρούμπα από τη χαρά του.
Ιστορίες σπιρτόζικες, πανέξυπνες και απολαυστικά αυτοσαρκαστικές,
όπως μόνο ενας μετρ της φαντασιας θα μπορούσε να προσφέρει.
Από την πρώτη ως την τελευταία, οι περιπλανώμενες ανησυχίες του Λύο
σε παρασερνουν σε ένα ταξίδι συντροφιά με όχι και τόσο καλές πριγκίπησσες,
ξεχασμένους έρωτες και ομιλούντα κουταλάκια. Μια ματιά έξω από το
τετραγωνο κουτί του ορθολογισμού, σε έναν κόσμο που καθρεφτίζει στα
νερά του τον δικό μας, όμως πνίγει όλα τα σαθρά στοιχεία.

Φτου κι απ' την αρχή - Κάθυ Κέλλυ

Η έννοια του αστάθμητου παράγοντα στηρίζεται εκεί όπου η βεβαιότητα ότι η ζωή σου θα κυλήσει μέσα στα στενά πλαίσια της φόρμας που την έντυσες ανατρέπεται, με το ύφασμα να ξεχειλώνει, για να ξεχυθεί καυτή η λάβα της ανάγκης για ευτυχία.  Δύο γυναίκες που δεν περιμένουν τίποτα περισσότερο από αυτό που διάλεξαν, έναν ήσυχο γάμο και μια στρωμένη συμβίωση, ανακαλύπτουν ότι η δίψα για το μοναδικό είναι πολύ πιο θελκτική από την ασφάλεια του συζυγικού σεβασμού.

Παράλληλα, παρουσιάζει με ένα τόσο αληθινό τρόπο  την αέναη αναζήτηση γι’ αυτό που δεν έχουμε και την εξαπάτηση  του «φαίνεσθαι» και του «είναι», μέσα από την αμοιβαία ζήλια της μιας προς την άλλη, για όλα όσα οι ίδιες καταριούνται. Μια τρυφερή ιστορία που υπερασπίζεται την αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

Νέμεσις - Jo Nesbo

Το βιβλίο που θα αποτελέσει Νέμεσι  όλων των παρ’ ολίγο μυθιστορημάτων μυστηρίου, γεννήθηκε μέσα από την πένα του Τζο Νέσμπο . Παρότι θεωρώ το σχόλιο στο εξώφυλλο «Ο νέος Στιγκ Λάρσον» ατυχές, καθότι η γλωσσική ποικιλία του πρώτου δε συνάδει με την λιτή ωμότητα του δεύτερου, και ξεπερνώντας την υποψία ότι ο αλκοολικός αστυνόμος Χάρι Χόλε θυμίζει υπέρμετρα τον Γουίλ Γκράχαμ του Τόμας Χάρις, η «Νέμεσις» σου ανοίγει την όρεξη για νέες περιπέτειες, στο κατόπι αυτού του ιδιοφυούς ήρωα.

Μέσα από μια μεγαλειώδη ίντριγκα, ο Νορβηγός συγγραφέας μας υποδεικνύει πόσα είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν οι άνθρωποι στο βωμό μιας πληγωμένης καρδιάς και του συναφή λαβωμένου τους εγωισμού, καθώς και πόσο ανώφελη είναι η απόδραση από την άπληστη, εκδικητική ανθρώπινη φύση.

Αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να σπεύσετε, καθώς ήδη το επόμενο βιβλίο της σειράς κυκλοφορεί στο εξωτερικό.

ΙΓΚΕΡ ένα ρομπότ Ικανο Για Καθε ΕΡγασια

"Για παιδιά από 9 ετών" δηλώνει το οπισθόφυλλο. Είναι ένας από τους λόγους που σκέφτηκα να μην γράψω για αυτό, ντράπηκα λίγο να παραδεχτώ ότι δίαβασα ένα τόσο παιδικό βιβλίο. Μέρες όμως με ταλανίζει αυτή η απόφαση, κυρίως επειδή με βασανίζει αυτή η φράση. Η γνωστή ιστορία με την ανθρωπότητα του μέλλοντος που υπηρετείται από μηχανήματα, ο ιδανικός κόσμος που μαγεύει τα παιδιά. Κι όμως, κάτι μου ξένιζε. Μια πραγματικότητα όπου το σπίτι κατασκοπεύει τους ενοίκους του, μόνο οι πλούσιοι ταξιδεύουν και όλοι ζουν απομονωμένοι... Πώς γίνεται ένα παιδί να διακρίνει τις λεπτές αποχρώσεις αυτό του μικρού οργουελικού αριστουργήματος, να δει την τραγική πραγματικότητα πίσω από την φαντασμαγορική τεχνολογια και να διανοηθεί πόσα συμφέροντα διακυβεύονται στην καταπάτηση της ανθρώπινης αυθυπαρξίας; Φέρει μια χαριτωμένη ειρωνία για το πως κάτι τόσο αδίστακτο θα εισβάλει στη μελλοντική ζωή με την αξιολάτρευτη υπόσταση ενός πρόθυμου Ίγκερ, και θα θεωρηθεί ευεργέτημα της επιστήμης, όταν θα είναι η πέτρα που θα γκρεμίσει το οικοδόμημα της προσωπικότητας.

Η άλλη πλευρά του Νομίσματος - Λένα Μαντά

Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα. Όταν ξεκίνησα και έχοντας διαβάσει το οπισθόφυλλο γνώριζα ότι ο αφηγητής ήταν ο Ανδρέας. Η πρώτη κιόλας σελίδα σε αναγκάζει να το αμφισβητήσεις, καθώς η γραφή θυμίζει γυναικεία. Όσο, όμως, η πλοκή εκτυλίσσεται  και ο ήρωας ξεδιπλώνει την υπόσταση του,  η εκτίμηση αυτή γίνεται ξεχασμένο παρελθόν.  Η ζωή του Ανδρέα σε παρασέρνει , αφού είναι ένας άνθρωπός αγέρωχος, ανήσυχος και ελεύθερος. Ίσως αυτός του ο χαρακτήρας με οδήγησε σε τόση απογοήτευση όταν έφτασα στο τέλος… 

Με πόση δειλία αντιμετώπισε η συγγραφέας το δίλλημα του ήρωα της! Όταν ήρθε η κρίσιμη στιγμή να διαλέξει μονοπάτι στο σταυροδρόμι της ζωής του, με δικαιολογία ότι δε θέλει να στερήσει από κανέναν τη δυνατότητα να σχεδιάσει  το πιθανό μέλλον του Ανδρέα, τον άφησε με μια βαλίτσα στο χέρι να περιφέρεται ανάμεσα σε συμβατικά σενάρια, που δεν συμβαδίζουν με το αχαλίνωτο πνεύμα του. Για μια ζωή τόσο συναρπαστική,  η επιλογή της συγγραφέως υπήρξε ταφόπλακα.Διότι για ένα νόμισμα τόσο πολύτιμο, η άλλη πλεύρα του δε μπορεί παρά να είναι σαφής, με όλο το βάρος που φέρει ένας τόσο ξεχωριστός άνδρας, και όχι ένας διαχωρισμός ανάμεσα σε μια δηλητιασμένη σχέση με μοναδική αξία τα χρόνια που μέτρησε, αξία που αμφιβάλλω αν εκτιμά το ισχυρό φύλο, και σε ένα νεόκοπο διαβατήριο για την πλήξη, μακριά απο την οποία τόσο πασχίζει να κρατηθει...